De Wolkenkijker neemt je mee terug naar de achttiende eeuw, de tijd van Frans Naerebout en diens vrouw Sara Hoevenaar. In dit blog vertel ik je wat ik van het boek vond.
Een tijdje geleden las ik mijn eerste historische roman, geschreven door Marja Visscher: Het meisje uit de Mandemakerssteeg. Ik vond het een heerlijk boek en ontdekte nog veel meer boeken van Marja Visscher. Inmiddels heb ik dan ook een aardig lijstje op mijn e-reader klaar staan! In augustus las ik dus de historische roman De Wolkenkijker, vond ik dit boek net zo goed als het vorige?
De Wolkenkijker
Eigenlijk gaat De Wolkenkijker over Sara Hoevenaar, de echtgenote van Frans Naerebout (1748-1818). Frans Naerebout is garnalenvisser en doet daarnaast loodswerk. Frans wordt wijd en zijd bekend dankzij zijn reddingen en hij krijgt steeds meer werk als loods. Al snel is hij bepaald geen onbekende meer! Niet alleen in Zeeland, maar ook ver daar buiten kent men zijn naam!
Maar die reddingen en heldenverrichtingen van haar man, gaan zijn vrouw Sara niet bepaald in de koude kleren zitten. Wachtend op haar man houdt zij het grote gezin draaiende. In de tussentijd geld verdient ze geld met kantklossen. Als het erg lang duurt voor Frans weer thuis is begint de onzekerheid van het niet weten te knagen. Zou er onderweg misschien iets ergs gebeurd zijn?
Hoewel het inmiddels ruim tweehonderd jaar geleden is dat hij overleed, is nog altijd bij koninklijk besluit bepaald dat minstens één vaartuig van het Nederlandse loodswezen de naam Frans Naerebout zal dragen. Verder is er een standbeeld voor hem geplaatst op de boulevard van Vlissingen, ligt hij begraven in de grote kerk van Goes en komt zijn naam voor in het Zeeuwse volkslied.
Conclusie
In het nawoord bedankt Marja Visscher haar moeder Jacoba Geertruida Naerebout. Jazeker, uit genealogisch onderzoek wat haar moeder pleegde, blijkt dat ze rechtstreeks afstammen van Frans Naerebout in de lijn van zijn tweede zoon Levinus. Hoe gaaf is dat?! En hoewel je natuurlijk heel veel over deze beste man kunt schrijven vind ik juist deze insteek, het leven in de achttiende eeuw door de ogen van echtgenote Sara Hoevenaar, een hele mooie.
Marja Visscher beschrijft ook heel mooi het gebrek aan geldelijke waardering voor het risico dat Frans als loods vaak nam. Vaak werden hem gouden bergen beloofd als hij de rijkdommen van de hoge heren maar veilig wist te stellen, maar bleek achteraf dat de heren niet met geld over de brug wilden komen. Dit kenmerkt ook gelijk het karakter van Frans Naerebout, want ondanks alles bleef hij het loodswerk met liefde doen.
Al met al kan ik wel concluderen dat ook dit boek weer een erg fijn boek is om te lezen. Ik vind dit boek zelfs nog veel beter dan Het meisje uit de Mandemakerssteeg! Meer informatie over De Wolkenkijker vind je hier.